Zo moeder zo dochter

Al vijfentwintig jaar geeft dirigente Kristien Heirman tempo aan in het meisjeskoor Malaika in Lokeren. Hoewel het koor een grote vriendengroep is, heeft één van de zangeressen toch een uniek plekje in haar hart: haar tienerdochter Nika. Moeder en dochter geven ons een inkijk in hun eigen muzikale dynamiek. 

Het koor Malaika bestaat deze lente vijfentwintig jaar, hoe begon dat verhaal? 

Kristien: 'In 1998 brachten de leerlingen van de derde graad van de basisschool Oudenbos een vormsel-CD uit, ‘Een droom van een droom’. Die cd werd ook voorgesteld aan het publiek tijdens een concert in de Sint-Pauluskerk hier in Lokeren. In het kader daarvan had de pastoor een paar mensen opgetrommeld: ik en Simon Neyt, die nog altijd onze pianist is. Dat was zo’n fijne ervaring, dat het idee rijpte om een echt tienerkoor op te richten. ' 

En één van die tieners is nu je eigen dochter! Hoe zou jij het koor omschrijven, Nika? 

Nika: 'Het is een superleuk meisjeskoor, dat vooral pop- en filmmuziek zingt. We repeteren zondagvoormiddag in de kerk. We gaan elk jaar samen op uitstap. En natuurlijk geven we regelmatig concerten. Dit jaar is bijzonder: we gaven twee jubileumconcerten omdat het koor precies vijfentwintig jaar bestaat. Ik ben sopraan, dus ik zing de eerste of de tweede stem.'

Opgegroeid in het koor

Wanneer ben jij precies bij het koor gekomen? 

Nika: 'Ik ben nu zestien, maar eigenlijk ben ik er altijd een beetje bij geweest.' 
Kristien: 'Dat is echt zo. Ze kwam als baby al mee naar de repetities, ze ging mee op kamp. Ze is opgegroeid in het koor.' 

Heb je auditie moeten doen, als dochter van? 

Nika: 'Malaika werkt niet met audities. Wie erbij wil, moet wel al iets kunnen en al wat koorervaring hebben.'  
Kristien: 'We zingen meestal vierstemmig, daar heb je al wat muzikale bagage voor nodig.' 

Wanneer wist je dat je echt koorlid wilde worden? 

Nika: 'Ik was een jaar of acht.' 
Kristien: 'En ze was het beu om aan mijn voeten te zitten. Maar eigenlijk was ze nog te jong.'
Nika: 'Ik heb het officieel gevraagd: ‘Mama, ik wil in Malaika zingen.’ 
Kristien: 'Ze had dat zinnetje duidelijk ingeoefend, zo schattig.' 
Nika: 'Maar ik kreeg een njet.' 
Kristien: ‘Dat gaat niet,’ zei ik, ‘je bent nog te jong.’ 
Nika: Waarop ik zei: ‘Oké, dan ga ik wel naar een ander koor!’ 
Kristien: 'Mja, wat doe je dan als mama? (lacht)' 

Lees verder onder de video

Wat voor dirigent ben jij, Kristien? 

Kristien: 'Ik ben nogal streng, denk ik, ik leg de lat hoog. Je speelt als dirigent een belangrijke muzikale rol, natuurlijk, maar persoonlijk vind ik het minstens zo belangrijk om mensen zo enthousiast mogelijk te maken. Zangers die zich helemaal betrokken voelen, geven het beste van zichzelf.' 

Knijp je soms een oogje toe voor Nika?  

Kristien: 'Integendeel! Ik ben strenger voor haar dan voor de rest van het koor. Er rolt al eens een sarcastische opmerking over mijn lippen. Ik wéét gewoon dat ze het kan, dus ik heb hoge verwachtingen. Maar ze gaat daar heel goed mee om. Ze is to the point, vraagt om wat ze nodig heeft.'  

Deel van de groep

Hoe is dat voor jou, Nika? 

Nika: 'Ik ben deel van de groep. Net als iedereen steek ik mijn vinger op als ik een vraag heb. Het enige nadeel is dat ik maar zelden een excuus heb om een repetitie over te slaan. Of om me eens te overslapen…' 

Oefenen jullie thuis vaak samen? 

Nika: 'Voor specifieke concerten die eraan komen oefenen we samen. Ik zing dan de eerste stem en mama de tweede.'
Kristien: 'Het is heel fijn om samen te oefenen. We zijn allebei perfectionistisch aangelegd, enthousiast en extravert. Deze middag gaan we onze dansjes repeteren. Dan spiegelen we elkaar, want ik sta natuurlijk voor de groep, dus links voor mij is rechts voor het koor.' 

Nika: 'Ik volg nu ook een musicalopleiding bij Kunstacademie De Poel in Gent. Daar krijg ik les van professionele artiesten, in zang, dans en theater.' 
Kristien: 'Het voorbije jaar is haar stemgebruik ongelofelijk vooruitgegaan. De manier waarop ze opwarmt, waarop ze inzingt, wauw. En dat hoor je, ook in het koor. Het geeft stabiliteit, sterkte. Het is prachtig om te zien hoe een stem kan evolueren als er hard aan wordt gewerkt.' 

Over twee jaar ga je studeren, Nika, blijf je dan nog bij het koor? 

Nika: 'Ik wil het zeker volhouden. Er zitten nog andere studentes in het koor, of jonge vrouwen die al werken. Als zij het gecombineerd krijgen, dan moet het mij ook wel lukken.' 

Zou je ooit overwegen om bij een ander koor te zingen? 

Nika: 'Grappig dat je het vraagt, ik heb pas auditie gedaan bij een ander koor. Dat is dus zeker geen taboe.' 
Kristien: 'Het staat haar natuurlijk vrij om bij andere koren te zingen - maar ik hoop dat ze nog lang bij Malaika blijft.' 

We hadden al een heel sterke band en die is nog hechter geworden door samen te zingen, samen te werken aan projecten en door backstage dezelfde spanning te voelen voor we het podium op gaan. 

Wat is jullie mooiste herinnering van de afgelopen jaren? 

Nika: 'In 2019 namen we deel aan BeVOICEd, een happening voor gelijkstemmige koren in DeSingel in Antwerpen. Daar op het grote podium staan was echt indrukwekkend.' 
Kristien: 'We hadden al een heel sterke band en die is nog hechter geworden door samen te zingen, samen te werken aan projecten en door backstage dezelfde spanning te voelen voor we het podium op gaan.' 

Zijn er dingen waarvoor je advies vraagt van je dochter, Kristien? De outfits van het koor misschien? 

Kristien: 'We zijn volledig in het zwart gekleed met rode accenten, dat is al redelijk lang zo. Al van bij het begin hebben we ‘koortruien’. En niet zo lang geleden hebben we nieuwe hoodies laten maken met ons logo op. Nika is dertig jaar jonger dan ik, dus natuurlijk zit zij in een andere leefwereld en luistert ze naar andere muziek. Soms brengt zij ideeën aan voor nieuwe nummers. Ze heeft een goed gehoor, ze kan inschatten of een nummer ook echt zou werken in een koorsetting. Meestal slaat het dan ook snel aan bij de rest.' 

Hebben jullie een gedeeld favoriet nummer? 

Nika: 'The Greatest Show uit de musical The Greatest Showman!' 

Wat is voor jou een uitzonderlijk goede repetitie, Kristien? 

Kristien: 'Malaika is een hechte groep. Er komen regelmatig nieuwe leden bij, en wat me veel plezier doet is zien dat iedereen zijn plekje vindt. Er zijn vijfentwintig zangeressen, die elkaar spontaan helpen, stukjes voorzingen voor elkaar, iets aanduiden op de partituur. Iedereen heeft sterktes en zaken die wat moeilijker lopen - het feit dat dat allemaal omarmd wordt, betekent heel veel voor mij.' 

Dus jij doet er nog vijfentwintig jaar bij? 

Kristien: 'Dat is heel ambitieus, maar ik doe alleszins nog even verder.'